TENY MAMY.

Mampihatra ny lalàn’ny fitiavana ny Mpanazary. Tsotra izany lalàna izany : mitia tsy ankiandry ho tiavina. Noho izany, tia ny rehetra. Tia manontolo tsy misy fetra, tsy misy fepetra. Rehefa te-handavorary ny voaàry ny Mpanazary dia io lalàna velon’ny fitiavana io no ampihariny lalandava. Ary isika rehetra tsy ankanavaka, isika mianakavy dia samy afaka mijoro ho Mpanazary avokoa.

Teraka ankehitriny ny Repoblika Malagasy faha-efatra. Migadona ny fotoana izay nandrasantsika Malagasy efa ampolotaona maro. Matoa Andriamatoa Rajaonarimampianina Hery no Filohampirenena dia izy no notinendrin’Andriamanitra-Andriananahary ho mpiantsoroka izany adidy masina izany. Mazava ny votoatin’ny kabary niezinezina nataony nandritra ny fianianany teo anoloan’ny tany aman-danitra ho antsika rehetra ambanilanitra. Mpiandry volavita ihany izy. Tsy tompony fa mpamerina an-dohany.

Koa ndeha hiara-hisalahy avokoa isika rehetra eo amin’ny sehatra misy antsika tsirairay avy. Tsy mitaky n’inon’inona avy amin’iza na iza izany ankoatra ny fampiharana io lalàna velon’ny fitiavana voalaza etsy ambony io : mitia tsy ankiandry ho tiavina. Anjarantsika ny mandavorary ny tenantsika sy ny manodidina antsika rehetra. Isika no miara-mahatonga nofo ilay Madagasikara lavorary nofinofintsika.

Ndeha rariana fatratra hoe mitosaka ny fahasoavana. Ndeha andrandraina ny fanambinana. Ndeha sarihana amin’ny tsara avokoa ny manodidina antsika. Manomboka amin’ny ao antokantrano, ny mpiray vodirindrina, ny mpiray anton’asa aman-draharaha. Ndeha zarina amin’ny làlana tokony alehany avokoa ny zanantsika, ny zandrintsika, ny havantsika, ny namantsika. Eny, hatramin'ireo izay ahiahiantsika ho fahavalontsika.

Tsy miana-kendry mitondra tena toa anjely latsaka an-tany akory izany, nefa tsy misary adala manary fanahy ihany koa rehefa mba manala hamohamom-piainana satria kirianan’ ny rotoroto andavanandro. Manome làlana izay poritra fa tsy bontolo mibahana ny anjaran’ny hafa. Mifehy vava, manaiki-dela, mitandrina ny teny aloaka tsy ampiheverana. Io fitandremana io no mampadio fo.

Raha sendra hoditr’akondro latsaka an-dàlambe dia ahilika izany hoditr’akondro izany sao mahasolafaka ny hafa. Tsy mifosafosa intsony na mitsikerakera fahatany. Raha te-hiresaka olona isika, na i Rakoto io na i Rabe na i Ranona na i Ranona, mialoha ny ilazantsika izay saika ho lazaina dia ndeha heverina hatrany hoe eo imasontsika eo izany olona resahantsika izany.

Fadiana ny manaratsiratsy ambadika. Fadiana ankitsirano ny manivahiva, manevateva, manilikilika, mamotafota. Voatandrintsika izany fady izany ? Ambinina isika. Salama sy tomady. Ny toe-piainana mihatsara ary hatramin’ny saobakaka avy no mampididrano. Tsy misahirana firy akory dia ho botrabotra ikoto, ho bolangina ikala koa samy ho mandimandina ny zaza amam-behivavy.

Hafatrin’ny fitiavana izao ambara izao mba ampirijarija ny mahaolona malagasy. Te-hiranga ery anie i Madagasikara ê. Noho izany, ndao hitandri-tena isika Malagasy. Olon’ny fitiavana isika. Olon’ny fanahy. Olon’Andriamanitra. Voatandrintsika izany koa hiambina lalandava isika ?

Tsy hanindroa intsony ny antambo ankasomparana izay namoizana aina toa ny tamin’ny sabotsy hariva teny Anosikely ireny. Ny goragoram-piheverantsika sy ny voriborika mandolo ny ao am-pontsika no nanangatra koa nampihatra ireny loza ireny. Koa aok’etsy, rey havako isany. Ndeha tampenana ny hirikin’ny ratsy amin’ny fisainantsika soa, ny fitenenantsika soa, ny fanaovantsika soa.

Feon’ny fieritreretana bitsihan’ny fitiavana izao voasoratra izao koa miangavy antànan-droa, tompoko ô. Ampiharo izao teny mamy izao. Ahelezo, aparihao, zarao, ampitapitao. Ndeha ampiana ny anjely masina hanasoa ny fiainantsika. Te-hiasa ho antsika izy ireo hatrany ampara-hatoka any koa ndeha ampiana re, tompoko ô.

Ndeha hitia tsy ankiandry ho tiavina. Samia tahian’Andriamanitra, ry havako isany.

Antsirabe, faha-26 janoary 2014.

VahÖmbey.